Mija dziś 100 dni od powstania rządu Tuska — 100 dni, w które jego partia miała naprawić Polskę, przywrócić europejskość i demokratyczne standardy, zapewnić prawo do aborcji i zaprowadzić uśmiechy na twarze polskich dzieci. Z obietnic Tusk wycofał się rakiem, a miesiąc miodowy nowego rządu można już uznać za oficjalnie zakończony. Przed nami szykuje się bezprecedensowy okres społecznej i politycznej niestabilności. Kompromitacja Dowiedz się więcej…
Stało się! 10 listopada, po burzliwym okresie mniej lub bardziej publicznych utarczek, dostaliśmy w końcu długo oczekiwaną umowę koalicyjną. Jak można się było spodziewać, jest to arcydzieło – przede wszystkim literackie. Bądźmy szczerzy – nie jest łatwo stworzyć taki dokument (ok. 3 tys. słów) i nie powiedzieć w zasadzie nic! Tuż obok niedawnego pokonania „dyktatury” i „faszyzmu” wolnymi Dowiedz się więcej…
Współczesna lewica tematom wychowywania dzieci, instytucjom oświatowym oraz samemu procesowi nauczania poświęca zbyt mało uwagi. Jest to oczywiście zgubne podejście, ponieważ kwestie te odgrywają ważną rolę w walce o sprawę klasy robotniczej. „Lewicowi” liberałowie czy anarchiści coraz częściej podnoszą nawet głosy, że w obecnych czasach rodzenie dzieci jest nieekologiczne. W ten sposób przenosi się jedynie winę za katastrofę klimatyczną na jednostki, Dowiedz się więcej…
Słowem wstępu Minęło już ponad 30 lat od upadku Związku Radzieckiego, jednak burżuazja nie zaprzestała swoich wściekłych ataków na wszystko co osiągnęło to państwo. Nie inaczej jest również w sferze kultury i sztuki. W szkołach, głównych ośrodkach kapitalistycznego nauczania, zupełnie omija się dzieła stworzone w duchu socjalizmu, sprowadzając je do wulgaryzacji kultury, dzieł o traktorach i okazjonalnej rewolucji, i z takim obrazem kultury radzieckiej wychodzą uczniowie Dowiedz się więcej…
W krajach burżuazyjnych, w których burżuazja miała do odegrania rolę i z ufnością spogląda w przyszłość – tj. kiedy rzeczywiście postępuje w rozwoju sił wytwórczych – ma dziesięciolecia i pokolenia, aby doskonalić państwo jako narzędzie własnego panowania klasowego. Wojsko, policja, służba cywilna, warstwy średnie, a zwłaszcza wszystkie kluczowe stanowiska na szczycie; szefowie służby cywilnej, szefowie wydziałów, szefowie policji, korpus oficerski, a zwłaszcza pułkownicy i generałowie Dowiedz się więcej…
Z dumą prezentujemy po raz pierwszy w przestrzeni internetowej tekst polskiego rewolucjonisty, Adolfa Warskiego, członka SDKPiL i KPP, nienagannego bolszewika zamordowanego przez stalinowską reakcję. Artykuł demaskuje mit o socjalistycznym charakterze odzyskania przez Polskę niepodległości, stawia jasno sprawę rzekomo robotniczej polityki rządu PPS i jego rzeczywistej kapitulacji wobec Piłsudskiego, endecji i burżuazji, której de facto był komitetem wykonawczym. Oprócz dokładnego wyjaśnienia działania Dowiedz się więcej…
W ostatnią niedzielę Lula z Partii Robotniczej (PT) nieznacznie pokonał w drugiej turze wyborów prezydenckich skrajnie prawicowego kandydata Jaira Bolsonaro (50,9 proc. do 49,10 proc.). Podczas gdy pracownicy i młodzież słusznie świętują ten wynik, powinniśmy również zauważyć, że Bolsonaro przekroczył oczekiwania i zdołał zwiększyć swój elektorat o ponad 6 milionów głosów między pierwszą a drugą turą, w porównaniu do wzrostu tylko o 2,6 miliona Dowiedz się więcej…
W Dzień Nauczyciela chcielibyśmy przybliżyć sytuację strajkową związku zawodowego nauczycieli w II RP, oraz zwrócić uwagę na ich obecną kondycję. W dwudziestoleciu międzywojennym nauczyciele państwowych szkół powszechnych w znacznej części posiadali poglądy lewicowe i prorobotnicze, co udowadniają ówczesne pisma wydawane przez związki i organizacje nauczycielskie, które często zwracały uwagę na nędzny los polskiego robotnika i nie stroniły od krytyki klasy rządzącej. Wskazywało na to również pochodzenie klasowe Dowiedz się więcej…
Niedawna podróż przewodniczącej Kongresu USA Nancy Pelosi na Tajwan sprawiła, że tamtejsza kwestia narodowa wyrosła na jeden z głównych problemów światowej polityki. Choć Tajwan de facto jest niepodległym państwem, chiński rząd niezmiennie uważa go za część swojego terytorium. Stany Zjednoczone natomiast przez ostatnie dekady świadomie zajmowały w tej sprawie niejednoznaczne stanowisko. Wizyta Pelosi stanowi kolejny gwóźdź do trumny delikatnego stanu równowagi, Dowiedz się więcej…
Sztuka towarzyszy ludzkości od samych początków, jest odbiciem myślenia zmieniającego się społeczeństwa, którego pragnienia, myśli i opinie modeluje walka klas oraz stosunek do produkcji. Jednak w momencie powstania społeczeństwa klasowego sztuka zaczęła stanowić posłuszne narzędzie klasy panującej, podobnie jak inne elementy nadbudowy. W kapitalizmie natomiast sztuka i kultura to nic innego jak biznes i schronienie dla spekulantów, a większość ludzi jest Dowiedz się więcej…
Równo 100 lat temu w Warszawie awangarda polskiej młodzieży zebrała się na założycielskim zjeździe nowej, rewolucyjnej organizacji młodzieżowej – Związku Młodzieży Komunistycznej w Polsce. Stanowiło to zwieńczenie kilkuletniego okresu fermentu i radykalizacji młodych ludzi zamieszkujących II RP; jednocześnie był to dopiero początek walki o skupienie młodych robotników, chłopów i inteligentów pod sztandarem komunizmu, o zorganizowanie postępowej młodzieży we wspólnym froncie z klasą robotniczą Dowiedz się więcej…
(Stosunek SDPRR do wojny) [156]Napisano: lipiec-sierpień 1915Wydrukowano: sierpień 1915 w Genewie jako broszura w wydaniu redakcji gazety „Socyał-Diemokrat”Źródło: Włodzimierz Lenin, Dzieła Wszystkie, tom 26Wydawca: Książka i Wiedza 1987Wersja elektroniczna: listopad 2002 PRZEDMOWA DO PIERWSZEGO (ZAGRANICZNEGO) WYDANIA Wojna trwa już rok. Nasza partia określiła swój stosunek do niej na samym jej początku w manifeście KG, opracowanym we wrześniu 1914 r. i opublikowanym Dowiedz się więcej…
Problematyka języka, jego definicji, charakteru czy wpływu na rzeczywistość jest niezwykle żywa w świadomości społecznej XXI wieku. Obok zdobyczy współczesnego językoznawstwa, które metodą naukową wciąż poszerza naszą wiedzę w zakresie szeregu kwestii związanych z rozwojem i funkcją języka, istnieje również sfera domysłów i mistyfikacji, zdominowanych przez „filozofię” postmodernistyczną. Dla nas, marksistek i marksistów, ta sytuacja nie jest niespodzianką. Sprzeczności kapitalizmu w dobie Dowiedz się więcej…
Postmodernizm jest amorficzną szkołą filozoficzną, która zyskała na popularności w okresie powojennym. Początkowo jako marginalny nurt, z czasem urósł do rangi jednej z dominujących szkół filozofii burżuazyjnej, przenikającej do dużej części, jeśli nie do większości dzisiejszego środowiska akademickiego. Poniżej publikujemy artykuł Daniela Morley’a i Hamida Alizadeha, pierwszy z serii artykułów, które z marksistowskiej perspektywy będą analizować różne aspekty postmodernizmu. Zabawa w chowanego z prawdą Dowiedz się więcej…
Data 17 września w burżuazyjnej Polsce jest synonimem festiwalu historycznych kłamstw, hurrapatriotycznych uniesień i zwykłego braku poszanowania dla prawdy. Kwestię charakteru Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, jego przywództwa, społeczno-politycznej organizacji czy stosunku do rewolucji w innych krajach pomija się bądź upraszcza do wyświechtanego obrazu tępego, niszczycielskiego despoty, który rękoma Armii Czerwonej wymazał Polskę z mapy Europy na niemalże pół wieku. Dowiedz się więcej…