Niniejszy tekst jest tłumaczeniem ulotki przygotowanej przez Międzynarodową Tendencję Marksistowską na potrzeby protestów przeciwko tureckiej inwazji na północną Syrię.
Ojczyzna narodu kurdyjskiego w Syrii – Rożawa – została najechana przez reakcyjny reżim Erdogana. Jeśli inwazja się powiedzie, islamscy fanatycy, działający jako tureckie oddziały szturmowe, będą gwałcić, palić i mordować wszędzie, gdzie pójdą, tak jak podczas inwazji na Afrin w zeszłym roku. Tysiące ludzi zostanie zabitych, a dziesiątki tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci zostanie wypędzonych ze swoich domów.
Dzięki demokratycznym metodom i rewolucyjnym poglądom Kurdowie zainspirowali miliony ludzi na całym Bliskim Wschodzie i poza nim. Właśnie dlatego gardzą nimi wszystkie klasy rządzące w regionie, a zwłaszcza Erdogan. Obawiają się, że walka kurdyjska stanie się inspiracją dla Kurdów z Iraku, Iranu i Turcji; i dla wszystkich innych uciskanych ludów Bliskiego Wschodu. Dla Erdogana ucisk Kurdów jest niezbędnym narzędziem do stłumienia walki klasowej u siebie, pozwalając mu kontynuować ucisk i wykorzystywanie tureckiej klasy robotniczej.
Interesy klas rządzących są w totalnej opozycji wobec interesów biednych i wyzyskiwanych mas. W Turcji, Iraku, Iranie i Syrii te same reżimy, które od dziesięcioleci uciskają Kurdów, stosują przemoc również wobec własnych robotników i biedoty. Podobnie na zachodzie, ci sami kapitaliści, którzy konsekwentnie oszukiwali, zdradzali i pomagali w ucisku Kurdów, wyrzekają się i brutalnie atakują poziom życia swoich klas robotniczych. Reżimy te widzą Kurdów – i wszystkie inne „małe narody” – zaledwie jako pionki w swoich imperialistycznych grach i intrygach. Co więcej ich imperialistyczna agenda jest równie ważna dla podsycania reakcyjnego nacjonalizmu i wspierania kapitalizmu u siebie.
Naród kurdyjski nie może ufać żadnej z klas rządzących. Polegać może tylko na własnych siłach, a także na wszystkich innych uciskanych robotnikach i biednych w regionie i na świecie. Rewolucja w Rożawie rozpoczęła się jako część młodej rewolucji syryjskiej i odniosła sukces jedynie dzięki rewolucyjnym i demokratycznym metodom, które były zgodne z interesem szerokich warstw robotników i ludzi biednych w regionie. Właśnie takie metody są teraz potrzebne. Należy apelować o ogólną mobilizację mas kurdyjskich w Turcji, Iraku i Iranie: apel o masowe demonstracje i strajki na obszarach kurdyjskich, o zakończenie brutalnej, jednostronnej wojny. Należy również wezwać wszystkich robotników i wyzyskiwanych w tych krajach aby przyłączyli się do mas kurdyjskich w ich walce z reakcyjnymi władzami w Turcji, ale także w Syrii, Iraku i Iranie. Wreszcie obowiązkiem kierownictwa ruchu robotniczego na zachodzie jest ujawnienie przestępczych działań ich rządów, które są współwinne zbrodni reżimu Erdogana. Liderzy związkowi muszą również organizować bojkoty i strajki robotników przeciwko eksportowi materiałów, które zostaną wykorzystane w inwazji tureckiej.
Walka narodu kurdyjskiego o prawo do swobodnego życia zgodnie z własnymi życzeniami i posiadania własnej ojczyzny to walka wszystkich robotników i młodzieży z klasą kapitalistyczną, która sprowadza ludzkość w szambo barbarzyństwa. Na całym Bliskim Wschodzie masy dość mają tej gnijącej i zepsutej klasy i znów zwracają się w stronę rewolucji. Łącząc się z masami w sąsiednich krajach, kurdyjski ruch wyzwoleńczy może przekształcić walkę z tureckim imperializmem w walkę o obalenie kapitalistycznych rządów w całym regionie. Zamiast tych barbarzyńskich reżimów społeczeństwo socjalistyczne zapewni pokojowe i harmonijne współistnienie wszystkich uciskanych obecnie ludzi, którzy tak bardzo cierpią .gdy klasa rządząca realizuje swoje interesy.
Precz z turecką agresją na Rożawę!
Precz z imperialistami, którzy wszyscy współuczestniczą w tym okrucieństwie!
Niech żyje międzynarodowa solidarność klasy robotniczej!
Obrócić obronę przed imperialistycznym atakiem w rewolucyjną wojnę o wyzwolenie!
O niezależny socjalistyczny Kurdystan w ramach Socjalistycznej Federacji Bliskiego Wschodu!
