Artykuł ten powstał w 2000 roku, w warunkach znacznie różniących się od obecnych. Potęga Stanów Zjednoczonych – które wyszły z zimnej wojny zwycięsko, jako jedyne światowe mocarstwo – wydawała się wówczas niepodważalna, a doświadczenie upadku stalinizmu w Związku Radzieckim i całym bloku wschodnim wciąż było świeże, dając wiatr w żagle pochodowi kapitalizmu. W tekście przybliżone zostały jednak podstawy marksistowskiej Dowiedz się więcej…
Z dumą prezentujemy manifest rodzącej się siły w ruchu komunistycznym – Rewolucyjnej Międzynarodówki Komunistycznej, której częścią jest Czerwony Front. To ogromny krok naprzód dla nas – aktywnych uczestników walki klas – w Polsce i na całym świecie. Perspektywy wysunięte w poniższym manifeście doskonale opisują sytuację w naszym kraju. Na tle inflacji, rosnących cen energii, ogromnego kryzysu mieszkalnictwa, protestów warstw średnich, Dowiedz się więcej…
Poniższy tekst stanowi tłumaczenie artykułu napisanego przez towarzysza z kanadyjskiej sekcji Międzynarodowej Tendencji Marksistowskiej (IMT). Jest on jednak całkowicie aktualny w warunkach polskich, w których działa Czerwony Front. Jeśli jesteś leninistą, jeśli jesteś komunistą, dołącz do nas! Trudno znaleźć w historii ludzkości postać bardziej oczernianą niż Włodzimierz Iljicz Lenin. Dyktator, morderca, cynik, postać pozbawiona skrupułów. Nie ma takiej zbrodni, o jaką Dowiedz się więcej…
Publikujemy dziś relację Siewy „Estebana” Wołkowa, wnuka Lwa Trockiego, który był obecny w Coyoacán w Meksyku, kiedy 20 sierpnia 1940 r. Trocki został zaatakowany przez agenta GPU i w wyniku obrażeń zmarł następnego dnia. Sam Wołkow niestety odszedł na początku tego roku, zrywając jedną z ostatnich żyjących więzi z wybitnym rewolucjonistą, który wraz z Leninem poprowadził rosyjską klasę robotniczą do zwycięstwa w Rewolucji Październikowej Dowiedz się więcej…
Poznański czerwiec 1956 roku był jednym z kluczowych wydarzeń w historii Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a także momentem, który unaocznił głębokie sprzeczności i kryzys systemu. W trakcie i po zakończeniu II wojny światowej polski ruch robotniczy, zahartowany w walce z nazistowskim okupantem, postanowił zerwać ze znienawidzonym przedwojenną sanacją która stanowiła nagą dyktaturę kapitału. Dlatego zwrócił się on ku nowemu modelowi, zaczerpniętemu z ZSRR, który oferował wsparcie ideologiczne, ekonomiczne Dowiedz się więcej…
4 grudnia listopada 1892 roku urodził się Francisco Franco. Stał się później najważniejszą postacią dwudziestowiecznej historii Hiszpanii. Przez prawie cztery dekady ten niskiego wzrostu wojskowy z galicyjskiego Ferrolu twardą ręką rządził Hiszpanią. Był on przede wszystkim czołową postacią reakcyjnego ruchu, który zdławił hiszpańską rewolucję. Wraz z grupą reakcyjnych generałów, ze wsparciem Mussoliniego, Hitlera oraz Kościoła Katolickiego Franco Dowiedz się więcej…
W krajach burżuazyjnych, w których burżuazja miała do odegrania rolę i z ufnością spogląda w przyszłość – tj. kiedy rzeczywiście postępuje w rozwoju sił wytwórczych – ma dziesięciolecia i pokolenia, aby doskonalić państwo jako narzędzie własnego panowania klasowego. Wojsko, policja, służba cywilna, warstwy średnie, a zwłaszcza wszystkie kluczowe stanowiska na szczycie; szefowie służby cywilnej, szefowie wydziałów, szefowie policji, korpus oficerski, a zwłaszcza pułkownicy i generałowie Dowiedz się więcej…
Dokładnie 130 lat temu w Paryżu zakończył się zjazd delegatów czterech polskich organizacji robotniczych: Polskiej Socjalno-Rewolucyjnej Partii „Proletariat”, Związku Robotników Polskich, Zjednoczenia Robotniczego i Polskiej Gminy Narodowo-Socjalistycznej. Działacze ci zjednoczyli swe siły tworząc wspólną partię polityczną – Polską Partię Socjalistyczną. Przyjęli też program polityczny – znany powszechnie jako program paryski. Dziedzictwo Polskiej Partii Dowiedz się więcej…
Na ten rok przypada setna rocznica Rewolucji Październikowej (tekst powstał w 2017 r. – przyp. CF). Apologeci kapitalizmu i ich wierni lokaje w ruchu robotniczym próbują cieszyć się myślą, że upadek ZSRR oznaczał koniec socjalizmu. Ale to, co załamało się w Rosji, nie było socjalizmem, lecz jego karykaturą. W przeciwieństwie do często powtarzanych oszczerstw, reżim stalinowski był antytezą demokratycznej władzy wprowadzonej przez bolszewików w 1917 r. Dowiedz się więcej…
W tym miesiącu obchodzimy trzydziestą (w dniu pierwszej publikacji artykułu przyp. tłum) rocznicę rewolucji węgierskiej z 1956 roku. Chociaż jej wynikiem była tragiczna klęska, w której zginęło co najmniej 20 000 węgierskich robotników, a niezliczone inne osoby zostały ranne, uwięzione i zmuszone do ukrycia się lub udania na wygnanie, to jednak była ona bez wątpienia najbardziej znaczącym wskaźnikiem przyszłego rozwoju sytuacji w państwach stalinowskich Dowiedz się więcej…
9 października 1967 roku Ernesto „Che” Guevara został zabity przez boliwijską armię, wspieraną przez Stany Zjednoczone. Pięćdziesiąt lat później Guevara pozostaje jednym z najbardziej popularnych rewolucjonistów wśród robotników i młodzieży na całym świecie. Aby upamiętnić postać Che, ale także – i przede wszystkim – zrozumieć znaczenie jego życia i idei dla dzisiejszych rewolucyjnych zmagań, publikujemy zredagowaną wersję artykułu Dowiedz się więcej…
Rosyjska rewolucja z 1917 roku była największą transformacją, jaką kiedykolwiek przeszła ludzkość. Transformacja ta musiała zmierzyć się z kolosalnym opóźnieniem kulturowym: rosyjskie masy żyły w warunkach ogromnego wyzysku i zacofania kulturowego. 80 procent ludzi w wieku od 8 do 50 lat było analfabetami, a w Azji Środkowej wiele języków nie miało nawet alfabetu pisanego. Głębokie trudności ekonomiczne z pierwszych lat rewolucji towarzyszyły Dowiedz się więcej…
Poniższy artykuł, składający się z dwóch części, to błyskotliwa analiza rewolucji irańskiej – jej przyczyn oraz jej przebiegu. Ted Grant stworzył ten tekst na początku lutego 1979 roku, kiedy los porewolucyjnej republiki Iranu nie był jeszcze przesądzony. Doskonale wskazał on jednak tragiczną rolę sterowanej z Moskwy partii Tude, „komunistycznego” stronnictwa, które, by nie narażać interesów stalinowskiej biurokracji ZSRR wolało Dowiedz się więcej…
W końcowej fazie swojego życia Lenin pochłonięty był przede wszystkim problemami gospodarki radzieckiej w ramach Nowej Polityki Ekonomicznej. W 1921 roku, na skutek nacisków milionów chłopskich drobnych właścicieli, państwo robotnicze zostało zmuszone do odwrotu z drogi socjalistycznego planowania i industrializacji, by zapewnić zboże dla głodujących robotników w miastach. Stare praktyki rekwizycji zboża z czasów wojny domowej musiały odejść do lamusa, aby Dowiedz się więcej…
Sztuka towarzyszy ludzkości od samych początków, jest odbiciem myślenia zmieniającego się społeczeństwa, którego pragnienia, myśli i opinie modeluje walka klas oraz stosunek do produkcji. Jednak w momencie powstania społeczeństwa klasowego sztuka zaczęła stanowić posłuszne narzędzie klasy panującej, podobnie jak inne elementy nadbudowy. W kapitalizmie natomiast sztuka i kultura to nic innego jak biznes i schronienie dla spekulantów, a większość ludzi jest Dowiedz się więcej…