Dla wielu jasne jest, z czym walczymy: korupcja, kryzys i oszczędności; ale może być trudniej wyartykułować, a nawet zobrazować to, o co walczymy. Konkretnie: jak może funkcjonować nowe społeczeństwo? W jaki sposób wpłynęłoby na nasze indywidualne życie? Jak będzie wyglądał socjalizm?
Dziewięćdziesiąt lat temu (tekst powstał w 2014 roku – przyp. tłum.) – 21 stycznia 1924 roku – Włodzimierz Lenin, wielki marksista i przywódca rewolucji rosyjskiej, zmarł na skutek komplikacji zdrowotnych wynikających z obrażeń doznanych od kuli zamachowca. Już z tą chwilą rozpoczęła się kampania mająca na celu oczernienie jego imienia i zniekształcenie jego poglądów, prowadzona zarówno przez burżuazyjnych historyków i apologetów Dowiedz się więcej…
Data 13 czerwca 2019 r. przejdzie do historii jako dzień, w którym Polska ostatecznie stoczyła się do kręgu państw autorytarnych. Państw, które pozbawiają swoich obywateli podstawowych praw demokratycznych, takich jak wolność słowa i myśli, wolność badań naukowych; które karzą za poglądy. Tego dnia polski Sejm uchwalił ostatecznie ustawę nowelizującą Kodeks karny, zmieniając brzmienie art. 256 – Dowiedz się więcej…
Kapitalizm znajduje się w największym kryzysie w swojej historii. Jest to kryzys gospodarczy, społeczny i polityczny, manifestujący się w politycznej niestabilności i narastającej walce klas na całym świecie. I chociaż klasa panująca próbowała pogrzebać marksizm, faktycznie nigdy nie był on bardziej aktualny niż współcześnie. W tym zaktualizowanym artykule Alan Woods wyjaśnia o co chodzi w marksizmie i jaką ma rolę ma do odegrania obecnie.
Rosnące długi, brak pieniędzy na czynsz, długi czas pracy przy niskich zarobkach, zanieczyszczone środowisko, listy grożące eksmisją, samobójstwa naszych znajomych i koszmar borykania się z uzależnieniami – wszyscy znamy te i inne dramaty naszego życia codziennego. Także perspektywa jutra – wzrostu popularności prawicy w Polsce i na świecie, widocznego już na horyzoncie kolejnego kryzysu finansowego na skalę tego z 2008 roku Dowiedz się więcej…
Błędy węgierskich komunistów Prawem rewolucji jest, iż w decydującym momencie, gdy na porządku dziennym staje kwestia przejęcia władzy, kierownictwo partii rewolucyjnej zaczyna odczuwać presję obcych klasowo wpływów, presję burżuazyjnej „opinii publicznej”, a nawet zacofanych warstw klasy robotniczej. Bolszewiccy przywódcy w Piotrogrodzie w lutym 1917 r. byli zdecydowanie bardziej doświadczeni od liderów komunizmu węgierskiego w marcu 1919 r., a mimo to Kamieniew i Stalin, pod wpływem Dowiedz się więcej…
Bezkrwawa rewolucja Gdy tylko znaleźli się u władzy, całkowicie oddali się walce w obronie systemu klasowych przywilejów i ucisku. Ich strach przed masami był nieskończenie większy niż ich niechęć wobec feudalnej reakcji, dlatego też z całej siły trzymali się wszelkich punktów oparcia, jakie mieli w walce o zachowanie status quo. „Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie” – to porzekadło prawdziwe jest Dowiedz się więcej…
21 marca 1919 roku proklamowana została Węgierska Republika Rad. 1 sierpnia tego roku, 133 dni później, ten heroiczny rozdział historii węgierskiej klasy robotniczej został zamknięty wraz z wejściem rumuńskiej Białej Armii do Budapesztu.
Niejasne relacje o spiskach oficerów, przewrotach i kontrprzewrotach, które przeciekły do zachodniej prasy w zeszłym tygodniu (tekst ukazał się w październiku 1965 r. – przyp. tłum.), są pierwszymi oznakami wielkiego rewolucyjnego napięcia, jakie panuje w Indonezji.
Ostatnie wydarzenia ukazują się na tle teraz już znajomego kryzysu społecznego i ekonomicznego w zacofanym kraju. Reżim Sukarno (Sukarno, 1901-70, pierwszy prezydent niepodległej Indonezji, rządził krajem do 1967 r. – przyp. tłum.) – pomimo pozorów stabilności – ukazuje się jako przegniły do cna. Analiza wydarzeń w Indonezji dostarcza nam materiału poglądowego na temat losu bonapartyzmu – burżuazyjnego i proletariackiego.
(więcej…)
Rewolucja Październikowa położyła fundamenty pod nową kulturę, biorąc każdego pod uwagę i właśnie dlatego błyskawicznie zyskała międzynarodowe znaczenie. Nawet zakładając, że z powodu niesprzyjających okoliczności i wrogich ataków władza rad zostanie chwilowo obalona, niezniszczalny ślad Październikowej Rewolucji będzie trwał przez cały przyszły rozwój ludzkości. Lew Trocki, Historia Rewolucji Rosyjskiej Dokładnie 75 lat temu (tekst napisany był w listopadzie Dowiedz się więcej…
W 1846 Weitling narzekał na „intelektualistów” Marksa i Engelsa, którzy pisali tylko o sprawach mętnych, którymi nie interesował się żaden robotnik. Marks gniewnie odpowiedział na to słowami „ignorancja nikomu jeszcze nie pomogła”. Odpowiedź Marksa była tak samo prawidłowa wtedy jak i dzisiaj. Publikacja serii „Walka klas w Republice Rzymskiej” wzbudziła niemałe zainteresowanie wśród czytelników Marxist.com. Według informacji udostępnionych mi przez zespół redakcji, liczba wyświetleń tych Dowiedz się więcej…
Kryzys kapitalizmu spowodował wzrost ruchów masowych na całym świecie. Od Indignados w Hiszpanii, poprzez demonstracje na Placu Syndagma w Grecji, aż do najświeższego Nuit debout we Francji (artykuł oryginalnie napisany w 2017 r. – przyp. red.) – młodzi ludzie zaczynają działać i rzucają wyzwanie systemowi kapitalistycznemu. Ostatnie lata przyniosły ze sobą liczne i spontaniczne działania, skierowane przeciwko różnym formom opresji, która uderza we wszystkie warstwy Dowiedz się więcej…
Tłumaczenie z: https://www.marxist.com/cross-country-strikes-in-china-reveal-pressure-from-below.htm
Podczas gdy Komunistyczna Partia Chin działa coraz pewniej na arenie międzynarodowej, chińska klasa robotnicza zaczyna coraz pewniej buntować się przeciwko surowym realiom kapitalizmu. Od maja odbyły się trzy głośne, ogólnokrajowe strajki, którym początek dał strajk operatorów żurawi, dostawców fast-foodów a ostatnio kierowców ciężarówek. Choć liczba strajkujących była niewielka w porównaniu z ogółem klasy pracującej, to ich zdolność do zorganizowania się w wielu głównych miastach sygnalizuje, że część chińskiej klasy robotniczej jest pchana do walki.
Według China Labor Bulletin, od piątku 8. czerwca w kilkunastu miejscach w Shandong, Chongqing, Anhui, Guizhou, Jiangxi, Szanghaju, Huberi, Henan i Zhejiang widziano grupy kierowców ciężarówek, którzy owijali swoje pojazdy banerami z hasłami przeciwko rosnącym cenom paliw i opłat drogowych oraz zaległościom w wypłatach wynagrodzeń. Atakowano również internetową platformę Yun Man Man, stronę, przez którą kierowcy znajdują zlecenia i która jest w trakcie wdrażania aplikacji, która uniemożliwia klientom bezpośredni kontakt z kierowcami i umożliwia porównywanie ich, co prowadzi do skutecznego nastawiania kierowców przeciwko sobie w walce o niższe ceny.
(więcej…)
Dwudziestego ósmego czerwca mijają sześćdziesiąt dwa lata od dnia, gdy region znany ze swojej pracowitości i mieszczańskiego marazmu zapłonął od walk o dobro człowieka pracy. Niestety przez wszystkie te lata nie udało się odtworzyć i omówić tych wydarzeń bez popadania w reakcyjne klisze martyrologiczne czy też w próby zawłaszczenia tego zrywu o charakterze klasowym na poczet opowieści historyków liberalnych o społeczeństwach obywatelskich. Czerwiec 1956 to nie był narodowy zryw Dowiedz się więcej…
Niniejszy tekst pierwotnie napisano jako odpowiedź do jednego z głównych działaczy powojennej IV Międzynarodówki, Pierre’a Franka, którego analiza „odkryła”, że w Europie ma miejsce bonapartyzm, tj. dyktatura wojskowo-policyjna. Wówczas przewodnictwo tej organizacji, pod presją wydarzeń, nie było w stanie utrzymać się przy najbardziej elementarnych ideach marksizmu. Błędy w teorii prowadzą jednak do tragedii w praktyce, przez co IV Międzynarodówka w końcu się rozpadła. Ted Grant, wówczas członek Dowiedz się więcej…