Historia
Z dziejów rad robotniczych na ziemiach polskich
5 listopada 1918 r. w Lublinie powstała pierwsza Rada Delegatów Robotniczych na ziemiach polskich. By przypomnieć to niesłychanie ważne wydarzenie, prezentujemy poniższy tekst.
5 listopada 1918 r. w Lublinie powstała pierwsza Rada Delegatów Robotniczych na ziemiach polskich. By przypomnieć to niesłychanie ważne wydarzenie, prezentujemy poniższy tekst.
Adam Booth, 25 września 2019 Co za tydzień! Ostatnie pięć dni tegorocznej konferencji Partii Pracy z pewnością były prawdziwą kolejką górską. Ale pomimo najszczerszych chęci konserwatywnej prasy by ją zepsuć, atmosfera wśród opuszczających dziś Brighton z pewnością będzie przepełniona poczuciem optymizmu i wiary w nasz ruch. Podczas gdy rząd jest w kryzysie, blairyści w odwrocie, a my mamy pod ręką wzmocniony arsenał radykalnych rozwiązań, szeregowi Dowiedz się więcej…
Dziewięćdziesiąt lat temu (tekst powstał w 2014 roku – przyp. tłum.) – 21 stycznia 1924 roku – Włodzimierz Lenin, wielki marksista i przywódca rewolucji rosyjskiej, zmarł na skutek komplikacji zdrowotnych wynikających z obrażeń doznanych od kuli zamachowca. Już z tą chwilą rozpoczęła się kampania mająca na celu oczernienie jego imienia i zniekształcenie jego poglądów, prowadzona zarówno przez burżuazyjnych historyków i apologetów Dowiedz się więcej…
W całej burzy, jaką wywołał film „Tylko nie mów nikomu” i absurdalne, czy wręcz oburzające reakcje rządu na niego, większości osób, włącznie z tymi z radykalnej lewicy, umknęło przepchnięcie jednocześnie z zaostrzeniem kar za przestępstwa seksualne, nowelizacji niesławnego art. 256 kk. Kto nie pamięta, co to był za artykuł, przypominam – jest to artykuł, którym od lat lubią się odgrażać polscy prawicowcy i co ostatecznie dowiódł proces redakcji Dowiedz się więcej…
Błędy węgierskich komunistów Prawem rewolucji jest, iż w decydującym momencie, gdy na porządku dziennym staje kwestia przejęcia władzy, kierownictwo partii rewolucyjnej zaczyna odczuwać presję obcych klasowo wpływów, presję burżuazyjnej „opinii publicznej”, a nawet zacofanych warstw klasy robotniczej. Bolszewiccy przywódcy w Piotrogrodzie w lutym 1917 r. byli zdecydowanie bardziej doświadczeni od liderów komunizmu węgierskiego w marcu 1919 r., a mimo to Kamieniew i Stalin, pod wpływem Dowiedz się więcej…
Bezkrwawa rewolucja Gdy tylko znaleźli się u władzy, całkowicie oddali się walce w obronie systemu klasowych przywilejów i ucisku. Ich strach przed masami był nieskończenie większy niż ich niechęć wobec feudalnej reakcji, dlatego też z całej siły trzymali się wszelkich punktów oparcia, jakie mieli w walce o zachowanie status quo. „Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie” – to porzekadło prawdziwe jest Dowiedz się więcej…
21 marca 1919 roku proklamowana została Węgierska Republika Rad. 1 sierpnia tego roku, 133 dni później, ten heroiczny rozdział historii węgierskiej klasy robotniczej został zamknięty wraz z wejściem rumuńskiej Białej Armii do Budapesztu.
Niejasne relacje o spiskach oficerów, przewrotach i kontrprzewrotach, które przeciekły do zachodniej prasy w zeszłym tygodniu (tekst ukazał się w październiku 1965 r. – przyp. tłum.), są pierwszymi oznakami wielkiego rewolucyjnego napięcia, jakie panuje w Indonezji.
Ostatnie wydarzenia ukazują się na tle teraz już znajomego kryzysu społecznego i ekonomicznego w zacofanym kraju. Reżim Sukarno (Sukarno, 1901-70, pierwszy prezydent niepodległej Indonezji, rządził krajem do 1967 r. – przyp. tłum.) – pomimo pozorów stabilności – ukazuje się jako przegniły do cna. Analiza wydarzeń w Indonezji dostarcza nam materiału poglądowego na temat losu bonapartyzmu – burżuazyjnego i proletariackiego.
(więcej…)
Rewolucja Październikowa położyła fundamenty pod nową kulturę, biorąc każdego pod uwagę i właśnie dlatego błyskawicznie zyskała międzynarodowe znaczenie. Nawet zakładając, że z powodu niesprzyjających okoliczności i wrogich ataków władza rad zostanie chwilowo obalona, niezniszczalny ślad Październikowej Rewolucji będzie trwał przez cały przyszły rozwój ludzkości. Lew Trocki, Historia Rewolucji Rosyjskiej Dokładnie 75 lat temu (tekst napisany był w listopadzie Dowiedz się więcej…
W 1846 Weitling narzekał na „intelektualistów” Marksa i Engelsa, którzy pisali tylko o sprawach mętnych, którymi nie interesował się żaden robotnik. Marks gniewnie odpowiedział na to słowami „ignorancja nikomu jeszcze nie pomogła”. Odpowiedź Marksa była tak samo prawidłowa wtedy jak i dzisiaj. Publikacja serii „Walka klas w Republice Rzymskiej” wzbudziła niemałe zainteresowanie wśród czytelników Marxist.com. Według informacji udostępnionych mi przez zespół redakcji, liczba wyświetleń tych Dowiedz się więcej…
Kryzys kapitalizmu spowodował wzrost ruchów masowych na całym świecie. Od Indignados w Hiszpanii, poprzez demonstracje na Placu Syndagma w Grecji, aż do najświeższego Nuit debout we Francji (artykuł oryginalnie napisany w 2017 r. – przyp. red.) – młodzi ludzie zaczynają działać i rzucają wyzwanie systemowi kapitalistycznemu. Ostatnie lata przyniosły ze sobą liczne i spontaniczne działania, skierowane przeciwko różnym formom opresji, która uderza we wszystkie warstwy Dowiedz się więcej…
Podczas gdy Komunistyczna Partia Chin działa coraz pewniej na arenie międzynarodowej, chińska klasa robotnicza zaczyna coraz pewniej buntować się przeciwko surowym realiom kapitalizmu. Od maja odbyły się trzy głośne, ogólnokrajowe strajki, którym początek dał strajk operatorów żurawi, dostawców fast-foodów a ostatnio kierowców ciężarówek. Choć liczba strajkujących była niewielka w porównaniu z ogółem klasy pracującej, to ich zdolność do zorganizowania Dowiedz się więcej…
Dwudziestego ósmego czerwca mijają sześćdziesiąt dwa lata od dnia, gdy region znany ze swojej pracowitości i mieszczańskiego marazmu zapłonął od walk o dobro człowieka pracy. Niestety przez wszystkie te lata nie udało się odtworzyć i omówić tych wydarzeń bez popadania w reakcyjne klisze martyrologiczne czy też w próby zawłaszczenia tego zrywu o charakterze klasowym na poczet opowieści historyków liberalnych o społeczeństwach obywatelskich. Czerwiec 1956 to nie był narodowy zryw Dowiedz się więcej…
Niniejszy tekst pierwotnie napisano jako odpowiedź do jednego z głównych działaczy powojennej IV Międzynarodówki, Pierre’a Franka, którego analiza „odkryła”, że w Europie ma miejsce bonapartyzm, tj. dyktatura wojskowo-policyjna. Wówczas przewodnictwo tej organizacji, pod presją wydarzeń, nie było w stanie utrzymać się przy najbardziej elementarnych ideach marksizmu. Błędy w teorii prowadzą jednak do tragedii w praktyce, przez co IV Międzynarodówka w końcu się rozpadła. Ted Grant, wówczas członek Dowiedz się więcej…