Musimy postawić sprawę jasno: to kapitalizm zabija naszą planetę. Jego niezaspokojona pogoń za zyskiem jest odpowiedzialna za pęd w przepaść, w którym standardy ochrony środowiska i warunki życia są pchane coraz bardziej w dół. To kierowane potrzebą zysku korporacje decydują o tym co się produkuje i jak się produkuje.
Rosnące długi, brak pieniędzy na czynsz, długi czas pracy przy niskich zarobkach, zanieczyszczone środowisko, listy grożące eksmisją, samobójstwa naszych znajomych i koszmar borykania się z uzależnieniami – wszyscy znamy te i inne dramaty naszego życia codziennego. Także perspektywa jutra – wzrostu popularności prawicy w Polsce i na świecie, widocznego już na horyzoncie kolejnego kryzysu finansowego na skalę tego z 2008 roku Dowiedz się więcej…
Niejasne relacje o spiskach oficerów, przewrotach i kontrprzewrotach, które przeciekły do zachodniej prasy w zeszłym tygodniu (tekst ukazał się w październiku 1965 r. – przyp. tłum.), są pierwszymi oznakami wielkiego rewolucyjnego napięcia, jakie panuje w Indonezji.
Ostatnie wydarzenia ukazują się na tle teraz już znajomego kryzysu społecznego i ekonomicznego w zacofanym kraju. Reżim Sukarno (Sukarno, 1901-70, pierwszy prezydent niepodległej Indonezji, rządził krajem do 1967 r. – przyp. tłum.) – pomimo pozorów stabilności – ukazuje się jako przegniły do cna. Analiza wydarzeń w Indonezji dostarcza nam materiału poglądowego na temat losu bonapartyzmu – burżuazyjnego i proletariackiego.
(więcej…)