Wczesnym piątkowym rankiem (3 stycznia 2020 r.) w akcie najwyższej arogancji administracja Trumpa dokonała zabójstwa irańskiego generała Qassema Soleimaniego, a także najwyższego irackiego przywódcy paramilitarnego Abu Mahdiego al-Mohandesa na lotnisku w Bagdadzie. Po raz kolejny amerykański imperializm przyczynia się do niestabilności na Bliskim Wschodzie.
Szokujący wynik wyborów spowodował dużo niepewności, zamieszania, demoralizacji i gniewu. Brytyjska klasa robotnicza musi wyciągnąć wnioski, aby zewrzeć szyki przeciwko Johnsonowi i Torysom.
Ojczyzna narodu kurdyjskiego w Syrii – Rojava – została najechana przez reakcyjny reżim Erdogana. Jeśli inwazja się powiedzie, islamscy fanatycy, działający jako tureckie oddziały szturmowe, będą gwałcić, palić i mordować wszędzie, gdzie pójdą.
Niejasne relacje o spiskach oficerów, przewrotach i kontrprzewrotach, które przeciekły do zachodniej prasy w zeszłym tygodniu (tekst ukazał się w październiku 1965 r. – przyp. tłum.), są pierwszymi oznakami wielkiego rewolucyjnego napięcia, jakie panuje w Indonezji.
Ostatnie wydarzenia ukazują się na tle teraz już znajomego kryzysu społecznego i ekonomicznego w zacofanym kraju. Reżim Sukarno (Sukarno, 1901-70, pierwszy prezydent niepodległej Indonezji, rządził krajem do 1967 r. – przyp. tłum.) – pomimo pozorów stabilności – ukazuje się jako przegniły do cna. Analiza wydarzeń w Indonezji dostarcza nam materiału poglądowego na temat losu bonapartyzmu – burżuazyjnego i proletariackiego.
(więcej…)
14. maja 1948 roku powołano do życia państwo Izrael. Rozpoczęło to trwające do dziś jedno z największych ludobójstw na powojennym Bliskim Wschodzie, jedno z setek których od czasów pierwotnej akumulacji kapitału dopuścił się kapitalizm zabijając wg niektórych szacunków nawet ponad miliard ludzi. 14. maja to również rocznica Nakby, w której ze swoich domów wygnano ponad 700 tysięcy Palestyńczyków, a splądrowaniu uległo około pół tysiąca wiosek. Nie dziwi Dowiedz się więcej…
W ostatnich dniach w Iranie doszło do najbardziej rozprzestrzenionych protestów od momentu zwycięstwa Rewolucji Islamskiej w 1979 roku. Choć są one mniejsze niż zielone protesty w 2009, rozprzestrzeniły się one daleko poza obszary głównych metropolii miejskich, z którymi był związane protesty z 2009. Ta fundamentalna zmiana fundamentalnie zatrzęsła obecnym reżimem.
Zgodnie ze stanem na 1. stycznia protesty odbyły się w 52 miastach w 27 prowincjach od kiedy ludzie wyszli na ulice Meszhedu 28. grudnia. Ten pierwszy protest był wymierzony głównie w prezydenta Hassana Rouhaniego. Co warto zaznaczyć, początkowo otrzymał on wsparcie ultrareakcyjnego lokalnego imama oraz kustosza posiadającej ponad 15 miliardów Fundacji im. Imama Rezy, Ahmada Alamolhoda.
Jednakże postulaty ruchu szybko obróciły się przeciwko całemu klerykalnemu establishmentowi. Meszhed, drugie największe miasto w Iranie, był zawsze postrzegany jako konserwatywne i religijne miasto, w którym najbardziej fanatyczne frakcje polityczne cieszyły się wysokim poparciem.
(więcej…)